
Jakie są główne procesy przemysłowe generujące pył w środowisku pracy?
Pyły są jednym z głównych czynników szkodliwych występujących w środowisku pracy, mających znaczący wpływ na zdrowie pracowników. Pył przemysłowy, będący aerozolem, to zawiesina cząstek stałych, ciekłych lub zarówno stałych, jak i ciekłych w fazie gazowej o pomijalnej prędkości opadania. Powstaje z drobin różnorodnych ciał stałych zawieszonych w powietrzu, a jego źródła obejmują procesy takie jak mielenie, cięcie, szlifowanie, spawanie, a także naturalne procesy erozji i abrazji.
Pomiar zapylenia na stanowiskach pracy jest kluczowym elementem oceny ryzyka zawodowego związanego z ekspozycją na pyły. Dzięki regularnym pomiarom pyłów na stanowiskach pracy możliwe jest precyzyjne określenie stężenia pyłów w powietrzu oraz ich charakterystyki fizykochemicznej. Informacje te są niezbędne do oceny potencjalnego wpływu pyłów na zdrowie pracowników, szczególnie w przypadku cząstek o średnicy mniejszej niż 10 mikrometrów (PM10) oraz 2,5 mikrometra (PM2.5), które mogą przenikać głęboko do płuc i przedostawać się do krwiobiegu. Ekspozycja na takie pyły wiąże się z ryzykiem chorób układu oddechowego, sercowo-naczyniowego oraz nowotworów.
Ocena ryzyka zawodowego w zakresie zapylenia wymaga szczegółowej analizy środowiska pracy, obejmującej identyfikację źródeł emisji pyłów, pomiar stężenia pyłów w powietrzu oraz określenie ich toksyczności. Na podstawie wyników pomiarów zapylenia na stanowiskach pracy można wdrożyć odpowiednie środki zaradcze, takie jak:
- modernizacja systemów wentylacyjnych i filtracyjnych,
- wprowadzenie zmian w procesach produkcyjnych w celu ograniczenia emisji pyłów,
- zapewnienie odpowiedniego sprzętu ochrony indywidualnej, w tym masek przeciwpyłowych dostosowanych do rodzaju zagrożenia,
- organizacja szkoleń pracowniczych dotyczących zagrożeń związanych z pyłami oraz metod ich ograniczania.
Należy również podkreślić znaczenie regularnego monitorowania środowiska pracy. Pomiar pyłów na stanowiskach pracy pozwala nie tylko na ocenę aktualnych warunków, ale także na weryfikację skuteczności zastosowanych środków ochrony. Kompleksowe podejście, obejmujące pomiar zapylenia, analizę wyników, wdrożenie działań prewencyjnych oraz edukację pracowników, jest kluczowe dla zapewnienia bezpiecznych warunków pracy i ochrony zdrowia pracowników.
Na jakich stanowiskach pracy powstaje zapylenie?
Powstawanie pyłu jest zjawiskiem nieodłącznie towarzyszącym wielu procesom produkcyjnym, przetwórczym i wydobywczym, mającym istotny wpływ na środowisko pracy i zdrowie pracowników. Procesy technologiczne generujące zapylenie na stanowiskach pracy są zróżnicowane i obejmują szeroki zakres działań w różnych branżach przemysłu.
Do procesów powodujących największą emisję pyłów należą: mielenie, kruszenie, przesiewanie oraz transport materiałów sypkich. Stanowią one podstawę wielu operacji przemysłowych, zarówno w przemyśle ciężkim, jak i lżejszym. Czynności takie jak spawanie, cięcie, szlifowanie, piaskowanie czy polerowanie również znacząco przyczyniają się do powstawania pyłów w środowisku pracy. Dodatkowo pyły wtórne, zalegające na powierzchniach maszyn, urządzeń czy dróg dojazdowych, mogą być ponownie wprowadzane do atmosfery w wyniku ruchu pojazdów i pracowników.
Pomiar zapylenia na stanowiskach pracy oraz pomiar pyłów na stanowiskach pracy są kluczowe dla oceny poziomu zagrożeń i wdrażania działań prewencyjnych. Pozwalają na identyfikację stężeń pyłów w powietrzu, ich charakterystyki fizykochemicznej oraz ocenę skuteczności zastosowanych systemów ochronnych. Oto przykłady branż i stanowisk pracy, gdzie zapylenie występuje szczególnie intensywnie:
- przemysł budowlany - cięcie, szlifowanie, wiercenie czy rozbiórka materiałów budowlanych (beton, cegła, kamień) generują znaczne ilości pyłów. Murarze, betoniarze czy operatorzy sprzętu ciężkiego są narażeni na wysokie poziomy zapylenia,
- przemysł wydobywczy - górnicy i pracownicy kopalń węgla, rud metali oraz kamieniołomów są eksponowani na pyły mineralne, które mogą prowadzić do chorób, takich jak pylica płuc,
- przemysł metalurgiczny i obróbka metali - procesy takie jak szlifowanie, cięcie, spawanie i polerowanie generują pyły metaliczne oraz tlenki metali,
- przemysł drzewny - piłowanie, szlifowanie czy frezowanie drewna generują pyły drzewne, które mogą być drażniące lub alergizujące,
- rolnictwo i przetwórstwo żywności - pył organiczny z ziaren, mąki czy innych produktów rolnych jest częstym zagrożeniem w silosach zbożowych, młynach oraz zakładach przetwórstwa żywności,
- przemysł chemiczny - produkcja i przetwarzanie proszków chemicznych prowadzi do emisji pyłów organicznych i nieorganicznych,
- przemysł tekstylny - przędzenie, tkanie i cięcie tkanin generują pyły włókiennicze,
- przemysł ceramiczny i szklarski - obróbka surowców takich jak glina czy piasek powoduje powstawanie pyłów mineralnych.
W każdym z tych środowisk istotne jest stosowanie odpowiednich systemów wentylacyjnych i filtracyjnych, a także wdrażanie najlepszych dostępnych technologii kontroli emisji pyłów.
Pomiar pyłów na stanowiskach pracy pozwala na bieżąco oceniać warunki środowiska pracy oraz skuteczność środków ochrony, takich jak maski przeciwpyłowe czy odzież ochronna. Regularne monitorowanie i analiza wyników pomiarów zapylenia są podstawą skutecznego zarządzania ryzykiem i ochrony zdrowia pracowników. Kompleksowe podejście obejmujące pomiar, kontrolę oraz szkolenie personelu to klucz do utrzymania bezpiecznego i zdrowego środowiska pracy.
Jakie choroby wywołuje praca w środowisku zapylonym?
Skutki zdrowotne wynikające z ekspozycji na pył przemysłowy są zróżnicowane i zależą od wielu czynników: rodzaju wdychanego pyłu, jego składu chemicznego, wielkości i rozdrobnienia cząstek, ich rozpuszczalności w wodzie, stężenia w powietrzu oraz czasu ekspozycji zawodowej. Szczególnie niebezpieczne są pyły o cząstkach na tyle małych, że mogą przenikać głęboko do układu oddechowego, docierając do pęcherzyków płucnych i przedostając się do krwiobiegu.
Pomiar zapylenia na stanowiskach pracy oraz pomiar pyłów na stanowiskach pracy odgrywają kluczową rolę w identyfikacji zagrożeń zdrowotnych wynikających z narażenia na pyły. Regularne monitorowanie jakości powietrza pozwala na wczesne wykrycie ryzyka i wdrożenie odpowiednich środków ochrony. Do najczęstszych chorób wywoływanych przez pyły w środowisku pracy należą:
- pylica - choroba spowodowana długotrwałą ekspozycją na pyły takie jak węglowy, krzemionkowy, azbestowy, talkowy czy aluminiowy, może prowadzić do zwłóknienia płuc i utrudnienia oddychania,
- astma zawodowa - przewlekły stan zapalny dróg oddechowych, wywołany inhalacją pyłów, objawiający się dusznościami, świszczącym oddechem i kaszlem,
- przewlekłe choroby obturacyjne dróg oddechowych (POChP) - rozwijają się na skutek wdychania pyłów, dymów i gazów, prowadząc do trudności w oddychaniu i przewlekłego kaszlu,
- rak płuc i inne nowotwory - długotrwała ekspozycja na pyły azbestowe, krzemionkowe i metale ciężkie zwiększa ryzyko raka płuc, międzybłoniaka oraz innych nowotworów,
- zapalenie oskrzeli i infekcje dróg oddechowych - przewlekłe narażenie na pył może prowadzić do stanów zapalnych w układzie oddechowym,
- choroby skóry i zapalenie spojówek - kontakt z pyłami może powodować podrażnienia skóry oraz oczu, prowadząc do problemów dermatologicznych i zapaleń spojówek.
Zarządzanie ryzykiem związanym z ekspozycją na pyły przemysłowe wymaga: pomiarów stężenia pyłów, stosowania odpowiednich środków ochrony indywidualnej, takich jak maski przeciwpyłowe, oraz regularnego monitorowania skuteczności wdrożonych środków ochronnych. Pomiar zapylenia na stanowiskach pracy umożliwia określenie poziomu narażenia oraz skuteczności systemów wentylacyjnych i filtracyjnych.
Frakcja wdychalna a respirabilna cząstek pyłu: czym się różnią?
Frakcja wdychalna i respirabilna to terminy kluczowe w ocenie narażenia na pyły. Odnoszą się do wielkości cząstek pyłu i ich zdolności do penetracji układu oddechowego:
- frakcja wdychalna - obejmuje cząstki pyłu, które mogą zostać wdychane do górnych dróg oddechowych, takich jak nos i gardło. Dotyczy pyłów o średnicy mniejszej niż 10 mikrometrów (PM10), które mogą dotrzeć do oskrzeli,
- frakcja respirabilna - jest podzbiorem frakcji wdychalnej i obejmuje cząstki o średnicy mniejszej niż 4 mikrometry (PM4) do 2,5 mikrometra (PM2.5), mogą one przenikać do pęcherzyków płucnych i krwiobiegu, powodując poważne problemy zdrowotne.
Regularny pomiar pyłów na stanowiskach pracy, z uwzględnieniem frakcji wdychalnej i respirabilnej, jest istotny dla oceny ryzyka zawodowego. Dane te umożliwiają dobór odpowiednich środków ochrony, takich jak półmaski przeciwpyłowe, oraz projektowanie systemów redukcji pyłów. Monitorowanie i kontrola stężeń pyłów na stanowiskach pracy pozwalają zapobiegać chorobom zawodowym i chronić zdrowie pracowników.
Jakie kroki należy podjąć do wytypowania czynników pyłowych i przeprowadzenia pomiaru zapylenia na stanowiskach pracy?
Pracodawca wraz ze służbą BHP ma obowiązek zidentyfikować stanowiska pracy, na których występuje ryzyko narażenia na czynniki pyłowe. Kluczowym elementem w tym procesie jest szczegółowa analiza specyfiki miejsca pracy oraz rodzajów działalności, które mogą generować pył. Wytypowanie czynników pyłowych do przeprowadzenia badań, takich jak pomiar zapylenia na stanowiskach pracy oraz pomiar pyłów na stanowiskach pracy, jest niezbędne dla właściwej oceny ryzyka zawodowego i projektowania skutecznych środków ochrony zdrowia pracowników. Proces ten obejmuje następujące kroki.
-
Analiza procesów pracy: należy dokładnie przeanalizować wszystkie procesy pracy mogące generować pył, takie jak:
- obróbka mechaniczna - szlifowanie, cięcie, wiercenie,
- procesy termiczne - spawanie, lutowanie,
- prace budowlane - rozbiórki, cięcie betonu, szlifowanie powierzchni,
- manipulacja materiałami sypkimi - transport, przeładunek, magazynowanie.
-
Inwentaryzacja używanych materiałów: sporządź szczegółowy wykaz materiałów używanych w miejscu pracy, zwracając uwagę na te, które mogą generować pyły niebezpieczne, np. pyły z azbestu, krzemionki, metali ciężkich lub drewna egzotycznego.
-
Ocena dokumentacji bezpieczeństwa: przejrzyj karty charakterystyki substancji chemicznych (MSDS) dla używanych materiałów i substancji. Informacje te pomogą zidentyfikować potencjalne zagrożenia pyłowe oraz wytyczne dotyczące bezpiecznego postępowania.
-
Konsultacje z pracownikami: przeprowadź rozmowy z pracownikami, którzy bezpośrednio wykonują prace w środowisku zapylonym. Mogą oni wskazać źródła emisji pyłów, które nie zostały zidentyfikowane podczas wcześniejszych etapów analizy.
-
Przegląd danych z monitoringu środowiska pracy: analiza wyników wcześniejszych pomiarów pyłów na stanowiskach pracy pozwala na wskazanie obszarów szczególnego ryzyka. Regularne pomiary stężeń pyłów w powietrzu pomagają określić zmieniające się warunki środowiskowe.
-
Ocena ryzyka zdrowotnego: uwzględnij czynniki takie jak:
- czas ekspozycji na pyły,
- efektywność istniejących środków ochrony zbiorowej i indywidualnej,
- historię zdrowotną pracowników,
- rodzaj pyłów i ich wpływ na zdrowie.
Następnie należy wytypować grupę reprezentatywnych pracowników do badań środowiskowych, wybierając osoby najbardziej narażone na ekspozycję. Takie podejście umożliwia precyzyjne określenie zagrożeń i wdrożenie odpowiednich działań korygujących.
Jakie są obowiązki pracodawcy w zakresie przeprowadzania badań i pomiarów czynników pyłowych w środowisku pracy?
Zgodnie z art. 227 ust. 2 Kodeksu pracy, pracodawcy są zobowiązani przeprowadzać na swój koszt badania i pomiary czynników szkodliwych dla zdrowia pracowników, w tym czynników pyłowych, w środowisku pracy. Obowiązek ten obejmuje również rejestrowanie, przechowywanie oraz udostępnianie wyników tych badań pracownikom. Pomiar zapylenia na stanowiskach pracy oraz pomiar pyłów na stanowiskach pracy muszą być przeprowadzane zgodnie z zasadami określonymi w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 2 lutego 2011 r. dotyczącym badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy.
Regularne badania czynników pyłowych są niezbędne do monitorowania poziomów ekspozycji oraz oceny efektywności wdrożonych środków ochronnych. Badania te powinny być przeprowadzane w następujących sytuacjach:
- Po rozpoczęciu eksploatacji stanowisk pracy: w celu oceny potencjalnego ryzyka związanego z nowymi procesami produkcyjnymi i określenia poziomu zapylenia.
- Po wprowadzeniu zmian w procesach pracy: gdy zmiany mogą zwiększyć emisję pyłów lub wprowadzić nowe źródła emisji, co wymaga wykonania pomiaru zapylenia na stanowiskach pracy.
- Okresowo: dla ciągłego monitorowania, nawet jeśli nie nastąpiły zmiany w procesach.
- Po wystąpieniu incydentów lub awarii: które mogły prowadzić do niekontrolowanej emisji pyłów, wymagając szybkiego pomiaru pyłów na stanowiskach pracy.
- Na żądanie organów nadzoru: w odpowiedzi na skargi pracowników lub wyniki inspekcji.
- W przypadku wykrycia problemów zdrowotnych u pracowników: które mogą być związane z ekspozycją na pyły.
W przypadku występowania szkodliwych czynników pyłowych, z wyjątkiem tych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym, badania i pomiary należy wykonywać z określoną częstotliwością:
- Co najmniej raz na dwa lata: jeśli ostatnie badania wykazały stężenie czynnika szkodliwego dla zdrowia od 0,1 do 0,5 wartości NDS.
- Co najmniej raz w roku: jeśli stężenie przekroczyło 0,5 wartości NDS.
Pracodawcy muszą zapewnić, że pomiar zapylenia na stanowiskach pracy oraz inne badania środowiskowe są wykonywane regularnie i systematycznie. Działania te pozwalają na skuteczną ochronę zdrowia i bezpieczeństwa pracowników oraz zgodność z obowiązującymi przepisami prawa.

Jakie normy i metody stosujemy do oceny narażenia zawodowego na czynniki pyłowe i oznaczania frakcji wdychalnej i respirabilnej aerozolu w powietrzu na stanowiskach pracy?
Proces oceny narażenia zawodowego na czynniki pyłowe prowadzony jest z najwyższą starannością, zgodnie z Certyfikatem Akredytacji nr AB 1695 wydanym przez Polskie Centrum Akredytacji, oraz opiera się na normie PN-Z-04008-7:2020+Az1:2004. Dodatkowo, w celu zapewnienia dokładnej oceny czystości powietrza na stanowiskach pracy, stosujemy metodologię określoną w normie PN-Z-04507:2022-05 i PN-Z-04508:2022-05. Norma ta przedstawia metodę oznaczania frakcji wdychalnej i respirabilnej aerozolu w powietrzu metodą grawimetryczną, co stanowi kluczowy element kontroli warunków sanitarnohigienicznych.
W procesie tym korzystamy z osobistych aspiratorów z głowicami do frakcji wdychalnej i respirabilnej, wyposażonych w filtry polipropylenowe. Istotne jest również wykorzystanie kalibratora przepływu do precyzyjnego sprawdzenia aspiratorów przed rozpoczęciem i po zakończeniu każdego badania. Dzięki temu zapewniamy, że wyniki poboru są dokładne i nie wymagają powtórzenia.
Zastosowanie metody grawimetrycznej, jak opisano w normie PN-Z-04507:2022-05 i PN-Z-04508:2022-05, pozwala na szczegółowe oznaczanie najmniejszych stężeń frakcji wdychalnej i respirabilnej aerozolu. Efektywność tej metody zależy od wyboru odpowiedniego próbnika, rodzaju filtra oraz dokładności używanej wagi. W ten sposób, proces badawczy nie tylko spełnia obowiązujące przepisy i normy, ale również zapewnia wysoką wiarygodność i efektywność w ocenie ryzyka zawodowego związanego z ekspozycją na czynniki pyłowe, co jest kluczowe dla ochrony zdrowia pracowników.

Jakie czynniki pyłowe pobieramy na stanowiskach pracy?
Podczas przeprowadzania pomiaru zapylenia na stanowiskach pracy oraz pomiaru pyłów na stanowiskach pracy identyfikuje się różne frakcje pyłów w zależności od ich wielkości oraz właściwości fizykochemicznych. Poniżej przedstawiono podział czynników pyłowych na frakcję wdychalną i respirabilną:
Frakcja wdychalna obejmuje cząstki pyłu, które mogą być wdychane i osadzają się w górnych drogach oddechowych. Do czynników tej frakcji zaliczamy:
- asfalt naftowy,
- apatyt i fosforyt,
- cement portlandzki,
- ditlenek tytanu,
- grafit naturalny,
- grafit syntetyczny,
- kaolin,
- krzemionka bezpostaciowa i syntetyczna,
- pyły drewna,
- pyły mąki,
- pyły niesklasyfikowane ze względu na toksyczność,
- pyły organiczne pochodzenia zwierzęcego i roślinnego (z wyjątkiem pyłów drewna oraz mąki),
- siarczan (VI) wapnia (gips),
- sadza techniczna,
- talk,
- węgiel (kamienny, brunatny),
- węglan magnezu wapnia (dolomit),
- węglik krzemu, niewłóknisty.
Czynniki pyłowe - frakcja respirabilna
Frakcja respirabilna obejmuje cząstki pyłu, które mogą przedostawać się głęboko do pęcherzyków płucnych. Do czynników tej frakcji zaliczamy:
- apatyt i fosforyt,
- cement portlandzki,
- grafit naturalny,
- krzemionka bezpostaciowa i syntetyczna,
- pyły organiczne pochodzenia zwierzęcego i roślinnego (z wyjątkiem pyłów drewna oraz mąki),
- talk,
- węgiel (kamienny, brunatny).
Znaczenie identyfikacji czynników pyłowych
W trakcie pomiaru pyłów na stanowiskach pracy ważne jest dokładne określenie rodzaju i frakcji pyłów obecnych w powietrzu, ponieważ różne frakcje pyłów mają odmienny wpływ na zdrowie pracowników. Regularny pomiar zapylenia na stanowiskach pracy pozwala na ocenę poziomu narażenia i skuteczność wdrożonych środków ochronnych, takich jak systemy wentylacyjne i sprzęt ochrony indywidualnej.
Jakie kroki należy podjąć po przeprowadzeniu badań zapylenia na stanowiskach pracy?
Po przeprowadzeniu badań czynników pyłowych w środowisku pracy, pracodawca ma szereg obowiązków, które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników. Pierwszym krokiem po analizie wyników jest niezwłoczne poinformowanie pracowników o wynikach badań i pomiarów, co jest zgodne z obowiązującymi przepisami prawa pracy. Pracodawca jest również zobowiązany do prowadzenia na bieżąco rejestru czynników szkodliwych dla zdrowia występujących na stanowisku pracy. Rejestry te muszą być przechowywane przez okres 40 lat od daty ostatniego wpisu, co zapewnia możliwość długoterminowego monitorowania warunków pracy i ewentualnego wpływu na zdrowie pracowników.
Na podstawie wyników badań i pomiarów konieczna jest aktualizacja oceny ryzyka zawodowego związanego z narażeniem pracowników na czynniki pyłowe i inne czynniki szkodliwe. Aktualizacja ta powinna być przeprowadzona w oparciu o wyniki pomiarów i wielkości charakteryzujące narażenie, np. według skali trójstopniowej PN-N-18002:2011. W sytuacji, gdy stwierdzone zostanie przekroczenie najwyższych dopuszczalnych stężeń (NDS), pracodawca ma obowiązek eliminować ryzyko zawodowe związane z narażeniem na czynniki pyłowe u źródła lub ograniczać je do możliwie najniższego poziomu. Działania te powinny uwzględniać dostępne rozwiązania techniczne oraz postęp naukowo-techniczny.

Podjęcie działań korygujących i prewencyjnych, regularne monitorowanie efektywności tych działań oraz ciągłe doskonalenie systemu zarządzania bezpieczeństwem pracy są kluczowe dla ochrony zdrowia pracowników. Dokumentacja wszystkich działań, wyników badań i aktualizacji oceny ryzyka jest niezbędna dla celów prawnych oraz jako baza do dalszego doskonalenia warunków pracy. Komunikacja z pracownikami odnośnie wyników badań, planowanych działań oraz metod ochrony jest również istotnym elementem budowania świadomości i kultury bezpieczeństwa w miejscu pracy.
Jak zarządzać ryzykiem związanym z przekroczeniem wartości zapylenia na stanowiskach pracy?
Przekroczenie dopuszczalnych wartości zapylenia na stanowiskach pracy wymaga natychmiastowego podjęcia działań w celu ochrony zdrowia pracowników i spełnienia wymagań prawnych. Kluczowym elementem tych działań jest regularny pomiar zapylenia na stanowiskach pracy oraz pomiar pyłów na stanowiskach pracy, które umożliwiają precyzyjną ocenę warunków środowiska pracy. Na tej podstawie można wdrożyć następujące kroki:
Działania techniczne
- Modernizacja systemów wentylacji: poprawa istniejących systemów wentylacyjnych, w tym zastosowanie wentylacji miejscowej odciągowej, aby ograniczyć pylenie w miejscach jego generowania.
- Urządzenia odpylające: instalacja efektywnych urządzeń odpylających, takich jak filtry workowe, cyklony czy elektrofiltry, które minimalizują emisję pyłów do atmosfery.
- Zmiana procesów technologicznych: wprowadzenie metod mniej pyłogennych, takich jak stosowanie technologii mokrej, zamknięte systemy produkcji czy ograniczenie prędkości transportu materiałów sypkich.
- Osłony i bariery ochronne: zastosowanie przegród, kabin lub ekranów ograniczających rozprzestrzenianie się pyłów w przestrzeni roboczej.
Działania organizacyjne
- Rotacja pracowników: zmniejszenie czasu ekspozycji na pyły poprzez wdrożenie harmonogramu rotacyjnego.
- Przerwy w strefach niskiego zapylenia: organizacja przerw w obszarach o niższej ekspozycji na pyły w celu regeneracji.
- Kontrola procesów pracy: optymalizacja przebiegu procesów roboczych, aby ograniczyć generowanie i unoszenie się pyłów.
- Szkolenia i edukacja: regularne szkolenia dla pracowników w zakresie rozpoznawania zagrożeń pyłowych i stosowania środków ochrony.
- Konsultacje z pracownikami: angażowanie pracowników w proces identyfikacji źródeł pylenia i wdrażania usprawnień.
Środki ochrony indywidualnej (ŚOI)
- Ochrona układu oddechowego: wyposażenie pracowników w półmaski i maski przeciwpyłowe z odpowiednimi filtrami dostosowanymi do rodzaju i stężenia pyłów.
- Ochrona oczu: zapewnienie okularów ochronnych, które chronią oczy przed podrażnieniem i zanieczyszczeniem pyłami.
- Odzież ochronna: wprowadzenie odzieży ochronnej, która zapobiega osadzaniu się pyłów na skórze i odzieży roboczej.
- Rękawice ochronne: stosowanie rękawic ochronnych w przypadku kontaktu z drażniącymi lub toksycznymi pyłami.
- Instruktaż użytkowania ŚOI: zapewnienie pracownikom wiedzy na temat prawidłowego doboru, użytkowania i konserwacji środków ochrony indywidualnej.
Zobacz także:
Zadbaj o kompleksowe bezpieczeństwo swoich pracowników!