Badania chemiczne budynków

Czy Twój budynek został wykonany z materiałów wymagających sprawdzenia pod kątem emisji substancji szkodliwych?

Nasze Laboratorium Badawcze prowadzi akredytowane przez PCA badania chemiczne budynków, zgodnie z zarządzeniem Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 12 marca 1996 r. w sprawie dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia. Badania te obejmują analizę materiałów budowlanych, urządzeń i elementów wyposażenia w pomieszczeniach przeznaczonych na pobyt ludzi, zgodnie z wymaganiami art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. 2024 poz. 725).

Poszukujesz profesjonalnych badań odbiorczych budynków, które spełniają wymogi przepisów prawa budowlanego?

W ramach realizacji badań odbiorczych budynków stosujemy się do rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. 2022 poz. 1225). Zgodnie z przepisami:

• budynki przeznaczone na pobyt ludzi oraz związane z nimi urządzenia muszą być zaprojektowane i wykonane w sposób zapewniający, że stężenia czynników szkodliwych w powietrzu pomieszczeń nie przekraczają dopuszczalnych wartości określonych w przepisach sanitarnych oraz BHP,
• w przypadku czasowego emitowania związków chemicznych w niedopuszczalnych stężeniach, użytkowanie pomieszczeń jest możliwe wyłącznie po upływie okresu karencji lub po uzyskaniu zgody inspektora sanitarnego, potwierdzającego zgodność stanu powietrza z przepisami.

Jakie są obowiązki inwestora po zakończeniu robót budowlanych?

Obiekty budowlane z pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi, takie jak budynki mieszkalne i użyteczności publicznej (szkoły, przedszkola, urzędy), a także budynki produkcyjne i magazyny przechowujące artykuły spożywcze lub farmaceutyczne, muszą spełniać normy w zakresie emisji szkodliwych związków chemicznych. Materiały budowlane, wykończeniowe oraz elementy wyposażenia nie mogą emitować związków chemicznych w stężeniach przekraczających dopuszczalne normy. W przypadku, gdy stężenia te są zbyt wysokie, użytkowanie budynku lub pomieszczeń jest możliwe dopiero po okresie izolacji i przeprowadzeniu odpowiednich badań chemicznych budynków, które potwierdzą zgodność z przepisami dotyczącymi dopuszczalnych stężeń czynników szkodliwych.

Inwestor, po zakończeniu robót budowlanych związanych z budową, rozbudową lub modernizacją budynków (mieszkalnych, szpitali, szkół, przedszkoli czy innych obiektów użyteczności publicznej), ma obowiązek przeprowadzenia badań odbiorczych budynków, w tym pomiarów chemicznych pomieszczeń. Celem tych działań jest określenie poziomu emisji czynników chemicznych wywołanych przez zastosowane materiały budowlane, urządzenia oraz wyposażenie. Wymóg ten wynika z art. 11 ust. 1 Ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane oraz zarządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 12 marca 1996 r. w sprawie dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w pomieszczeniach przeznaczonych na pobyt ludzi (M.P. 1996 nr 19 poz. 231).

Prawidłowo przeprowadzone badania chemiczne budynków i pomiary chemiczne pomieszczeń są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa użytkowników i zgodności obiektów z obowiązującymi przepisami.

Jaki jest podział obiek­tów prze­zna­czo­nych na po­byt lu­dzi?

Zgod­nie z za­rzą­dze­niem M.Z. i ­O.S. z dnia 12 mar­ca 1996 r. (M.P. 1996 nr 19 poz. 231), po­miesz­cze­nia prze­zna­czo­ne na po­byt lu­dzi dzie­lą się na:

• po­miesz­cze­nia miesz­kal­ne (kategoria A),
• po­miesz­cze­nia prze­zna­czo­ne na sta­ły po­byt cho­rych w bu­dyn­kach służ­by zdro­wia (kategoria A),
• prze­zna­czo­ne na sta­ły po­byt dzie­ci i mło­dzie­ży w bu­dyn­kach oświa­ty (kategoria A),
• po­miesz­cze­nia prze­zna­czo­ne do prze­cho­wy­wa­nia pro­duk­tów żyw­no­ścio­wych (kategoria A),
• po­miesz­cze­nia prze­zna­czo­ne na po­byt lu­dzi w bu­dyn­kach uży­tecz­no­ści pu­blicz­nej in­ne niż za­li­czo­ne do po­miesz­czeń ka­te­go­rii A oraz po­miesz­cze­nia po­moc­ni­cze w miesz­ka­niach (kategoria B).

Ja­­ki jest wpływ sub­­sta­n­cji che­­mi­cz­nych w budynkach na na­­sze zdro­­wie?

Człowiek spędza od 70 do 90% życia wewnątrz pomieszczeń zamkniętych. Dlatego nawet niewielka ekspozycja na czynniki toksyczne w takich warunkach może być bardziej niebezpieczna niż w przypadku wykonywania pracy zawodowej. Właściwie przeprowadzone badania chemiczne budynków oraz pomiary chemiczne pomieszczeń są kluczowe dla minimalizacji ryzyka wynikającego z obecności substancji szkodliwych.

Narażenie na substancje lub preparaty chemiczne może powodować różnorodne zagrożenia dla zdrowia, takie jak:

• nowotwory,
• uszkodzenia genetyczne i zaburzenia rozrodczości,
• uszkodzenia mózgu i układu nerwowego,
• uszkodzenia dróg oddechowych,
• uszkodzenia skóry.

Jedna substancja może jednocześnie stwarzać wiele rodzajów zagrożeń. Dlatego działania zapobiegawcze, w tym dokładne badania chemiczne budynków oraz badania odbiorcze budynków, mogą przyczynić się do eliminacji różnych zagrożeń związanych z emisją szkodliwych związków chemicznych. Wdrożenie takich procedur jest szczególnie istotne w pomieszczeniach przeznaczonych na pobyt ludzi, gdzie bezpieczeństwo użytkowników jest priorytetem.

Ja­kie badania chemiczne budynków wykonujemy?

Wykonujemy badania chemiczne budynków:

• akrylonitryl,
• amoniak,
• benzen,
• butadien,
• butylowy alkohol,
• chlorobenzen,
• chlorofenole,
• cykloheksan,
• cy­klo­hek­sa­non,
• etyloben­zen,
• fenol,
• for­mal­de­hyd,
• ftalan,
• gli­kol ety­le­no­wy,
• krezole,
• ksy­len – mie­sza­ni­na izo­me­rów 1,2-, 1,3, 1,4-,
• naf­talen,
• octan ety­lu,
• octan n-bu­ty­lu,
• ozon,
• sty­ren,
• to­lu­en,
• trichloroetan,
• trichloroetylen.

Ja­­kich przy­­rzą­­dów po­­mia­­ro­­wych uży­­wa­­my?

Po­­bie­­ra­­nie pró­­bek do oce­­ny na­­ra­­że­­nia za­­wo­­do­­we­­go na sub­­sta­n­cje che­­mi­cz­ne or­ga­­ni­cz­ne, wy­­ko­­nu­­je­­my na pod­sta­­wie Ce­­r­ty­­­fi­­­ka­­tu Akre­­­dy­­­ta­­­cji wy­­­da­­­ne­­go przez Po­­l­skie Ce­­n­trum Akre­­­dy­­­ta­­­cji o nr AB 1695 i re­­a­li­­zu­­je­­my zgo­d­nie z in­struk­cją ba­daw­czą KT 11.1. wy­da­nie z dnia 1.03.2021 r.

Do po­­bie­­ra­­nia pró­­bek po­­wie­­trza, uży­­wa­­my pre­­cy­­zy­j­nych aspi­­ra­­to­­rów oso­­bi­­stych z pró­b­ni­­ka­­mi sor­b­cy­j­ny­­mi oraz ka­­li­­bra­­to­­ra prze­­pły­­wu, za po­­mo­­cą któ­­re­­go spra­w­dza­­my aspi­­ra­­to­­ry przed roz­­po­­czę­­ciem i po za­­ko­ń­cze­­niu ka­ż­de­­go ba­­da­­nia. Spra­w­dze­­nie ta­­kie da­­je pe­w­ność, że wy­­nik po­­bo­­ru jest pra­­wi­­dło­­wy i nie ma ko­­nie­cz­no­­­ści je­­go po­­w­ta­­rza­­nia.

Ja­kie wy­ma­ga­nia trze­ba speł­nić przed wy­ko­na­niem ba­dań?

W ce­lu wła­ści­we­go wy­ty­po­wa­nia czyn­ni­ków che­micz­nych do ba­da­nia, na­le­ży prze­ka­zać in­for­ma­cje do La­bo­ra­to­rium o uży­wa­nych ma­te­ria­łach bu­dow­la­nych, wy­koń­cze­nio­wych oraz wy­po­sa­że­niu po­miesz­czeń prze­zna­czo­nych do ba­da­nia oraz prze­ka­zać kar­ty cha­rak­te­ry­sty­ki sub­stan­cji lub ate­sty hi­gie­nicz­ne ma­te­ria­łów bu­dow­la­nych.

Przed wy­ko­na­niem ba­da­nia, na­le­ży do­ko­nać in­ten­syw­ne­go wie­trze­nia po­miesz­czeń w spo­sób uzgod­nio­ny z La­bo­ra­to­rium. W dzień po­prze­dza­ją­cy oraz w dniach po­mia­ro­wych nie mo­gą być wy­ko­ny­wa­ne żad­ne pra­ce bu­dow­la­no­-wy­koń­cze­nio­we za­rów­no we­wnątrz jak i na ze­wnątrz obiek­tu, a drzwi i okna w ba­da­nych po­miesz­cze­niach mu­szą być za­mknię­te, bez do­stę­pu osób z wy­jąt­kiem pra­cow­ni­ków La­bo­ra­to­rium.

Ja­­kie sub­­sta­n­cje che­­mi­cz­ne or­ga­­ni­cz­ne mo­gą być obec­ne w po­miesz­cze­niach miesz­kal­nych i uży­tecz­no­ści pu­blicz­nej?

1,2-di­chlo­ro­etan – sta­no­wi pro­dukt po­śred­ni w pro­duk­cji chlor­ku wi­ny­lu uży­wa­ne­go w za­kła­dach two­rzyw sztucz­nych, jest roz­pusz­czal­ni­kiem m.in. ży­wic, as­fal­tu, kau­czu­ku, do eks­trak­cji tłusz­czów, ole­jów.  Obja­wa­mi za­tru­cia są: bó­le i za­wro­ty gło­wy, ogól­ne osła­bie­nie, nud­no­ści, wy­mio­ty kr­wią i żół­cią, roz­sze­rzo­ne źre­ni­ce, ostry ból w pod­brzu­szu i uczu­cie dusz­no­ści w klat­ce pier­sio­wej. Przy­ję­cie du­żych da­we­k/stę­żeń 1,2-di­chlo­ro­eta­nu po­wo­du­je roz­wój na­si­lo­nych ob­ja­wów tok­sycz­no­ści ostrej, koń­czą­cej się czę­sto śmier­cią z po­wo­du aryt­mii ser­ca.

Ben­zen – wy­stę­pu­je z otwar­ty  ogniu, dy­mie ty­to­nio­wym, ga­zach spa­li­no­wych po­jaz­dów, ben­zy­nie, sta­cjach ben­zy­no­wych i (pod­ziem­nych) ga­ra­żach. Dłu­go­tr­wa­łe od­dzia­ły­wa­nie ben­ze­nu po­wo­du­je uszko­dze­nie ukła­du kr­wio­twór­cze­go szpi­ku kost­ne­go: ska­zę kr­wo­tocz­ną, zmniej­sze­nie licz­by bia­łych kr­wi­nek (leu­ko­pe­nię) oraz nie­do­krwi­stość. Mo­gą wy­stę­po­wać kr­wa­wie­nia z dzią­seł i z no­sa, si­nie­nie skó­ry, dłu­go­trwa­łe kr­wa­wie­nia po ska­le­cze­niach.

Ben­zy­na do la­kie­rów – sub­stan­cja ła­two pal­na, tok­sycz­na, ra­ko­twór­cza ciecz uży­wa­na ja­ko skład­nik farb roz­pusz­czal­ni­ko­wych. Obja­wy za­tru­cia: sub­stan­cja tok­sycz­na, draż­nią­ca i dzia­ła­ją­ca nar­ko­tycz­nie. Dro­gi wch­ła­nia­nia: układ od­de­cho­wy, skó­ra, prze­wód po­kar­mo­wy. Obja­wy za­tru­cia ostre­go: w po­sta­ci par mo­że wy­wo­łać łza­wie­nie oczu, za­czer­wie­nie­nie spo­jó­wek, ból gar­dła, ka­szel. 

Ben­zy­na eks­trak­cyj­na – sub­stan­cja ła­two pal­na, tok­sycz­na, ra­ko­twór­cza ciecz uży­wa­na ja­ko skład­nik farb roz­pusz­czal­ni­ko­wych. Obja­wy za­tru­cia ostre­go: w po­sta­ci par mo­że wy­wo­łać łza­wie­nie oczu, za­czer­wie­nie­nie spo­jó­wek, ból gar­dła, ka­szel. W du­żym stę­że­niu mo­że wy­wo­łać ból i za­wro­ty gło­wy, mdło­ści, wy­mio­ty, splą­ta­nie, po­bu­dze­nie lub sen­ność. W na­stęp­stwie ostre­go za­tru­cia mo­że wy­stą­pić za­pa­le­nie płuc. 

Bu­ta­n-1-ol (N-bu­ta­nol, bu­ta­nol) – uży­wa­ny ja­ko roz­pusz­czal­nik do farb, skład­nik la­kie­rów, ole­jów hy­drau­licz­nych oraz pły­nów ha­mul­co­wych. Bu­ta­n-1-ol jest ła­two pal­ny, dzia­ła draż­nią­co na dro­gi od­de­cho­we i skó­rę, a je­go pa­ry mo­gą wy­wo­ły­wać uczu­cie sen­no­ści i za­wro­ty gło­wy.

Bu­ta­n-2-on – wy­ko­rzy­sty­wa­ny głów­nie ja­ko roz­pusz­czal­nik do róż­nych po­włok po­wierzch­nio­wych, np. wi­ny­lo­wych, ni­tro­ce­lu­lo­zo­wych czy akry­lo­wych. Zna­lazł rów­nież za­sto­so­wa­nie przy od­pa­ra­fi­no­wa­niu ole­jów sma­ro­wych oraz przy pro­duk­cji: bez­barw­nych syn­te­tycz­nych ży­wic, sztucz­nej skó­ry, gu­my, la­kie­rów, kle­jów i fo­lii alu­mi­nio­wej. Po­nad­to jest wy­ko­rzy­sty­wa­ny w prze­my­śle far­ma­ceu­tycz­nym i ko­sme­tycz­nym. W na­tu­rze bu­ta­n-2-on wy­stę­pu­je w owo­cach i wa­rzy­wach. Głów­nym skut­kiem dzia­ła­nia bu­ta­n-2-onu u lu­dzi po na­ra­że­niu dro­gą in­ha­la­cyj­ną jest dzia­ła­nie draż­nią­ce na skó­rę, bło­ny ślu­zo­we oczu, no­sa oraz gar­dła. Pod­czas prze­wle­kłe­go na­ra­że­nia na bu­ta­n-2-on o du­żym stę­że­niu mo­gą wy­stą­pić ob­ja­wy de­pre­syj­ne ze stro­ny ośrod­ko­we­go ukła­du ner­wo­we­go, na­to­miast prze­dłu­żo­ny kon­takt ze skó­rą mo­że do­pro­wa­dzić do sta­nu za­pal­ne­go, ob­ja­wia­ją­ce­go się za­czer­wie­nie­niem, wy­su­sze­niem oraz pę­ka­niem skó­ry.

Cy­klo­hek­sa­non – sto­so­wa­ny ja­ko roz­pusz­czal­nik dla in­sek­ty­cy­dów, farb do drew­na, zmy­wa­czy farb i la­kie­rów, wy­wa­bia­czy plam oraz na­tu­ral­nych i syn­te­tycz­nych ży­wic i la­kie­rów, ja­ko do­da­tek do de­ter­gen­tów, od­tłusz­cza­czy me­ta­li. Cy­klo­hek­sa­non jest po­nad­to wy­ko­rzy­sty­wa­ny ja­ko mo­no­mer w pro­duk­cji ży­wic cy­klo­hek­sa­no­no­wych, PVC i je­go ko­po­li­me­rów oraz po­li­me­rów es­tru me­ta­kry­lo­we­go. Oko­ło 95% je­go pro­duk­cji wy­ko­rzy­stu­je się do wy­twa­rza­nia ny­lo­nu. Cy­klo­hek­sa­non do­brze wch­ła­nia się przez skó­rę, dro­gi od­de­cho­we i z prze­wo­du po­kar­mo­we­go. Na­ra­że­nie ostre cha­rak­te­ry­zu­je się draż­nią­cym dzia­ła­niem na oczy, nos i gar­dło.

Di­chlo­ro­me­tan – sto­so­wa­ny jest ja­ko roz­pusz­czal­nik, śro­dek spie­nia­ją­cy w pro­duk­cji two­rzyw po­li­ure­ta­no­wych, skład­nik zmy­wa­czy do farb i la­kie­rów, śro­dek od­tłusz­cza­ją­cy, pro­pe­lent w opa­ko­wa­niach ae­ro­zo­lo­wych in­sek­ty­cy­dów, la­kie­rów do wło­sów, środ­ków my­ją­cych i farb oraz w pro­duk­cji włó­kien sztucz­nych. Głów­ny­mi skut­ka­mi dzia­ła­nia di­chlo­ro­me­ta­nu na czło­wie­ka są za­bu­rze­nia czyn­no­ści ośrod­ko­we­go ukła­du ner­wo­we­go i podwyż­sze­nie po­zio­mu kar­bok­sy­he­mo­glo­bi­ny we kr­wi. W przy­pad­kach ostrych za­truć do głów­nych ob­ja­wów na­le­żą: bó­le i za­wro­ty gło­wy, sen­ność, otę­pie­nie, dresz­cze, nud­no­ści, wy­mio­ty, bie­gun­ka, uczu­cie drę­twie­nia i mro­wie­nia w koń­czy­nach, a na­wet utra­ta przy­tom­no­ści.

Eta­nol – al­ko­hol ety­lo­wy, sto­so­wa­ny w prze­my­śle spo­żyw­czym oraz sze­ro­ko sto­so­wa­ny ja­ko roz­pusz­czal­nik w prze­my­śle che­micz­nym.

Ety­lo­ben­zen – w mie­sza­ni­nie z ksy­le­nem ety­lo­ben­zen jest po­wszech­nie sto­so­wa­ny ja­ko skład­nik roz­pusz­czal­ni­ków do farb i la­kie­rów (sto­so­wa­ny do od­tłusz­cza­nia, usu­wa­nia far­by, za­bez­pie­cze­nia przed rdzą i la­kie­ro­wa­nia), a dzię­ki swo­im wła­ści­wo­ściom prze­ciw­stu­ko­wym jest rów­nież skład­nikiem pa­liw. Sto­so­wa­ny jest tak­że za­miast ben­ze­nu w roz­cień­czal­ni­kach farb dru­kar­skich i ja­ko roz­pusz­czal­nik w prze­my­śle gu­mo­wym i che­micz­nym, a tak­że ja­ko śro­dek owa­do­bój­czy. Ety­lo­ben­zen w po­sta­ci par po­wo­du­je: łza­wie­nie oczu i za­czer­wie­nie­nie spo­jó­wek, na­stęp­nie ka­szel, ból gar­dła, uczu­cie ści­ska­nia w klat­ce pier­sio­wej, ból i za­wro­ty gło­wy.

For­mal­de­hyd – jest bez­barw­nym ga­zem o spe­cy­ficz­nym, ostrym, draż­nią­cym za­pa­chu. Zwią­zek jest sto­so­wa­ny tak­że w pro­duk­cji: płyt me­blo­wych, kle­jów, barw­ni­ków, farb i la­kie­rów. By­wa sto­so­wa­ny po­nad­to w: prze­my­śle pa­pier­ni­czym, fo­to­gra­ficz­nym, gar­bar­skim, gu­mo­wym, ra­fi­ne­ryj­nym, od­lew­ni­czym i bu­dow­nic­twie. W me­dy­cy­nie i bio­lo­gii for­mal­de­hyd jest sto­so­wa­ny w po­sta­ci for­ma­li­ny lub pa­ra for­mal­de­hydu w ce­lach de­zyn­fek­cyj­nych oraz ja­ko śro­dek kon­ser­wu­ją­cy i utrwa­la­ją­cy prepa­raty me­dycz­ne i bio­lo­gicz­ne. For­mal­de­hyd wy­wo­łu­je ob­ja­wy dzia­ła­nia draż­nią­ce­go na spo­jów­ki oczu i bło­ny ślu­zo­we dróg od­de­cho­wych, a tak­że za­bu­rze­nia czyn­no­ści płuc oskrze­li. For­mal­de­hyd zo­stał skla­sy­fi­ko­wa­ny ja­ko sub­stan­cja tok­sycz­na i żrą­ca oraz ra­ko­twór­cza.

Gli­kol ety­le­no­wy – sto­so­wa­ny  jest w pły­nach nie­za­ma­rza­ją­cych do chłod­nic sil­ni­ków w in­sta­la­cjach chłod­niczych ja­ko czyn­nik po­śred­ni, wy­ko­rzy­stu­je się go do pro­duk­cji ży­wic po­lie­stro­wych, al­ki­do­wych (al­ki­da­li) włó­kien syn­te­tycz­nych, a tak­że roz­pusz­czal­ni­ków, pla­sty­fi­ka­to­rów. W prze­bie­gu za­tru­cia do­cho­dzi do roz­wo­ju kwa­si­cy me­ta­bo­licz­nej, a tak­że uszko­dze­nia ne­rek, wą­tro­by i mó­zgu.

Hek­sa­nu izo­me­ry acy­klicz­ne na­sy­co­ne – są wy­ko­rzy­sty­wa­ne ja­ko roz­pusz­czal­ni­ki ole­jów ro­ślin­nych, gum, kau­czu­ku i farb. Na­ra­że­nie na izo­me­ry hek­sa­nu wy­stę­pu­je w trak­cie ich pro­duk­cji (w prze­my­śle ra­fi­ne­ryj­nym i pe­tro­che­micz­nym), w cza­sie wy­ko­rzy­sty­wa­nia w syn­te­zie or­ga­nicz­nej (prze­mysł che­micz­ny) oraz sto­so­wa­nia ja­ko roz­pusz­czal­ni­ki m.in. kle­jów (prze­mysł obuw­ni­czy) i pa­li­wa płyn­ne (skład­ni­ki lek­kich ben­zyn). Efek­ty za­tru­cia hek­sa­nem nie są dłu­go­trwa­łe i zwy­kle za­ni­ka­ją stop­nio­wo. Pa­ry dzia­ła­ją draż­nią­co na bło­ny ślu­zo­we, a pa­ry o du­żym stę­że­niu po­wo­du­ją: łza­wie­nie oczu oraz prze­krwie­nie spo­jó­wek i gór­nych dróg od­de­cho­wych.

Ksy­len – mie­sza­ni­na izo­me­rów 1,2-, 1,3, 1,4-; – obej­mu­je wszyst­kie izo­me­ry ksy­le­nu: or­to-, me­ta- i pa­ra-. Sto­so­wa­ny jest on też ja­ko roz­pusz­czal­nik farb, la­kie­rów, kle­jów, po­włok, ży­wic al­ki­lo­wych, środ­ków ochro­ny ro­ślin (za­war­tość w pre­pa­ra­tach 0,5 ÷ 99%), w syn­te­zie or­ga­nicz­nej oraz ja­ko śro­dek czysz­czą­cy i od­tłusz­cza­ją­cy. U lu­dzi na­ra­ża­nych na ksy­len o du­żym stę­że­niu wy­stę­pu­ją głów­nie ob­ja­wy dzia­ła­nia na ośrod­ko­wy układ ner­wo­wy (za­bu­rze­nia rów­no­wa­gi, wy­dłu­że­nie cza­su re­ak­cji pro­stej i zmniej­sze­nie spraw­no­ści ma­nu­al­nych) oraz ob­ja­wy dzia­ła­nia draż­nią­ce­go na bło­ny ślu­zo­we oczu i dróg od­de­cho­wych.

Oc­tan ety­lu – jest sto­so­wa­ny w prze­my­śle per­fu­me­ryj­nym ja­ko śro­dek za­pa­cho­wy oraz roz­pusz­czal­nik farb, kle­jów, ni­tro­ce­lu­lo­zy, two­rzyw sztucz­nych, ży­wic wi­ny­lo­wych, ży­wic es­tro­wych, her­bi­cy­dów, ole­jów, tłusz­czów, la­kie­rów, w syn­te­zie or­ga­nicz­nej i ja­ko do­da­tek aro­ma­ty­zu­ją­cy do żyw­no­ści. Oc­tan ety­lu moż­na za­li­czyć do sub­stan­cji o ma­łej tok­sycz­no­ści, nie­za­leż­nie od dro­gi po­da­nia.

Oc­tan n-bu­ty­lu – ze wzglę­du na swo­je wła­ści­wo­ści fi­zy­ko­che­micz­ne są po­wszech­nie sto­so­wa­ne ja­ko roz­pusz­czal­ni­ki or­ga­nicz­ne oraz skład­ni­ki mie­sza­nek roz­pusz­czal­ni­ko­wych w róż­nych ga­łę­ziach prze­my­słu.

Oc­tan wi­ny­lu – pół­pro­dukt do pro­duk­cji po­lioc­ta­nu wi­ny­lu, pro­duk­cja two­rzyw sztucz­nych i farb, sze­ro­kie za­sto­so­wa­nie w syn­te­zach or­ga­nicz­nych, skład­nik la­kie­rów, kle­jów i ko­po­li­me­rów po­wszech­ne­go sto­so­wa­nia tech­nicz­ne­go. Dzia­ła­nie tok­sycz­ne i in­ne szko­dli­we dzia­ła­nie bio­lo­gicz­ne na ustrój czło­wie­ka: sub­stan­cja draż­nią­ca, mo­że za­bu­rzać funk­cje ośrod­ko­we­go ukła­du ner­wo­we­go. Oc­tan wi­ny­lu po­dej­rze­wa się o dzia­ła­nie ra­ko­twór­cze u czło­wie­ka.

Pro­pa­n-2-ol – sto­so­wa­ny ja­ko: roz­pusz­czal­nik, śro­dek od­wad­nia­ją­cy, śro­dek czysz­czą­cy i de­zyn­fe­ku­ją­cy. Pro­pa­n-2-ol dzia­ła draż­nią­co oraz nar­ko­tycz­nie. Mo­że wy­wo­ły­wać uczu­cie sen­no­ści lub za­wro­ty gło­wy.

Sty­ren – sto­su­je się tak­że ja­ko roz­pusz­czal­nik i pół­pro­dukt che­micz­ny, jest związ­kiem wyj­ścio­wym do pro­duk­cji po­li­sty­re­nu (sty­ro­pia­nu oraz wie­lu two­rzyw sztucz­nych np. sztucz­na bi­żu­te­ria, szczo­te­czek do zę­bów, pu­de­łek do płyt kom­pak­to­wych, ele­men­tów za­ba­wek). Ostre dzia­ła­nie sty­re­nu u lu­dzi ob­ja­wia się: po­draż­nie­niem oczu, błon ślu­zo­wych no­sa i gar­dła, nud­no­ścia­mi, uczu­ciem dys­kom­for­tu oraz za­bu­rze­nia­mi ko­or­dy­na­cji ru­cho­wej i rów­no­wa­gi cia­ła.

Te­tra­chlo­ro­eten – roz­pusz­czal­nik chlo­ro­wa­ny w pral­niach che­micz­nych, w prze­my­śle: me­ta­lo­wym, ma­szy­no­wym i lot­ni­czym, a tak­że ja­ko zmy­wacz farb i la­kie­rów. Te­tra­chlo­ro­eten ma dzia­ła­nie ra­ko­twór­cze na lu­dzi  (rak wą­tro­bo­wo­ko­mór­ko­wy, gru­czo­lak wą­tro­bo­wo­ko­mór­ko­wy oraz bia­łacz­ka lim­fa­tycz­na).

Te­tra­hy­dro­fu­ran – sto­so­wa­ny ja­ko roz­pusz­czal­nik ole­jów, tłusz­czów, na­tu­ral­nych i syn­te­tycz­nych ży­wic oraz po­li­me­rów, głów­nie po­li­chlor­ku wi­ny­lu. Uży­wa­ny jest w pro­duk­cji la­kie­rów, kle­jów, atra­men­tów, farb, w syn­te­zach pa­liw, wi­ta­min, hor­mo­nów, far­ma­ceu­ty­ków, syn­te­tycz­nych per­fum, in­sek­ty­cy­dów i ka­set ma­gne­tycz­nych. Wy­so­ce ła­two­pal­na ciecz i pa­ry. Po­dej­rze­wa się, że po­wo­du­je ra­ka. Dzia­ła draż­nią­co na oczy. Mo­że po­wo­do­wać po­draż­nie­nie dróg od­de­cho­wych.

To­lu­en – su­ro­wiec w pro­ce­sie pro­duk­cji gu­my, ży­wic, de­ter­gen­tów, barw­ni­ków, le­ków, tri­ni­tro­to­lu­enu, kwa­su ben­zo­eso­we­go i dii­zo­cy­ania­nu to­lu­enu. To­lu­en jest skład­ni­kiem wie­lu ta­kich pro­duk­tów ryn­ko­wych, jak: far­by, sze­lak, in­hi­bi­to­ry ko­ro­zji, roz­cień­czal­ni­ki oraz środ­ki czysz­czą­ce i sa­ni­tar­ne za­wie­ra­ją­ce roz­pusz­czal­ni­ki or­ga­nicz­ne. far­by i la­kie­ry, środ­ki do kon­ser­wa­cji drew­na, kle­je, far­by dru­kar­skie, pro­duk­ty po­li­gra­ficz­ne, roz­pusz­czal­ni­ki, sta­cje ben­zy­no­we, ben­zy­na, ga­zy spa­li­no­we po­jaz­dów, ga­ra­że. Na­ra­że­nie na to­lu­en po­wo­du­je po­draż­nie­nie ukła­du od­de­cho­we­go, oczu i ból gło­wy.

Zobacz naszą kompleksową ofertę pomiarów i badań środowiskowych:

• Pomiar hałasu: sprawdź, jak precyzyjnie kontrolujemy poziom hałasu na stanowiskach pracy, zapewniając zgodność z normami.
• Dobór ochron słuchu: odkryj, jak dopasowujemy środki ochrony indywidualnej, aby skutecznie chronić słuch Twoich pracowników.
• Pomiar drgań miejscowych: dowiedz się, jak badamy wpływ drgań na kończyny górne, zapewniając bezpieczeństwo pracy.
• Pomiar drgań ogólnych: sprawdź nasze usługi w zakresie analizy wibracji oddziałujących na całe ciało.
• Pomiar mikroklimatu zimnego: zobacz, jak oceniamy warunki pracy w niskich temperaturach.
• Pomiar mikroklimatu gorącego: odkryj, jak analizujemy wpływ wysokich temperatur na zdrowie pracowników.
• Pomiar natężenia oświetlenia: sprawdź, czy stanowiska pracy spełniają wymogi dotyczące odpowiedniego oświetlenia.
• Pomiar tlenku węgla: zapewnij bezpieczeństwo, badając poziom CO w miejscu pracy.
• Pomiar zapylenia: dowiedz się, jak kontrolujemy poziom pyłów w powietrzu, by chronić zdrowie.
• Pomiar dymów spawalniczych: poznaj nasze metody analizy szkodliwych substancji w dymach spawalniczych.
• Pomiar spalin silnika diesla: sprawdź, jak badamy emisję spalin w miejscach pracy.
• Pomiar substancji reprotoksycznych: odkryj, jak mierzymy obecność substancji wpływających na zdrowie reprodukcyjne.

Dlaczego warto skorzystać z naszych usług?

Dzięki naszym badaniom inwestorzy i użytkownicy budynków mogą mieć pewność, że ich obiekty spełniają najwyższe standardy jakości powietrza i bezpieczeństwa użytkowania. Skontaktuj się z nami, aby zamówić badania dostosowane do Twoich potrzeb!